آیا هیدروژن به طور کامل جایگزین سوخت‌های فسیلی می‌شود؟
هیدروژن، گازی است که پتانسیل قابل توجهی به عنوان سوخت دارد. اما، آیا این گاز می‌تواند به عنوان سوختی پاک جایگزین سوخت‌های فسیلی شود؟
سالیان سال است که سوخت هیدروژنی کانون توجهات بوده است؛ با این حال، اهمیت آن اخیراً بیش از پیش افزایش یافته است. دلیل این امر را می‌توان به تلاش جهانی برای کربن زدایی به منظور مبارزه با تغییرات آب و هوایی و نیز رشد اقتصادی بیشتر دانست.
گاز هیدروژن، سوختی پاک یا همان سبز است و تولید آلودگی نمی‌کند؛ از این رو، می‌توان از آن به عنوان جایگزینی برای سوخت‌های فسیلی در جهت کربن زدایی استفاده کرد. تولید این گاز به شیوه‌های مختلفی صورت می‌گیرد. چگالی انرژی بالایی دارد و می‌تواند انرژی مورد نیاز صنایع مختلف و نیز ماشین آلات و وسایل نقلیه سنگین نظیر ماشین آلات معدنی، کشتی‌های کانتینربر و هواپیماها را تامین کند. وسایل نقلیه ای که با سوخت هیدروژنی کار می‌کنند می‌توانند مسافت قابل توجهی را طی کنند. مدت زمان پر کردن مخازن آن‌ها تقریباً برابر با مدت زمان مورد نیاز برای پر کردن یک مخزن بنزینی یا گازوئیلی است. با این حال، سوخت هیدروژنی برای همه مقاصد ایده‌آل نیست.
هیدروژن اگرچه سوختی پاک با مزایای فوق است، اما برای همه مصارف و کاربردها مناسب نیست و نمی‌تواند جایگزین کاملی برای سوخت‌های فسیلی باشد. این معضل تنها به این گاز محدود نمی‌شود و هیچ یک از سوخت‌های پاکی که با هدف به صفر رساندن انتشار گاز کربن دی اکسید استفاده می‌شود این ویژگی را ندارد. یکی دیگر از معایب سوخت هیدروژنی، کمبود جایگاه‌های سوخت‌گیری است و می‌بایست در مناطق مختلف راه‌اندازی شوند. انجام این کار می‌تواند انگیزه را در رانندگانی که علاقه‌مند به خرید و استفاده از وسایل نقلیه با موتور هیدروژنی هستند، ایجاد کرد.
به منظور گسترش استفاده از سوخت هیدروژنی، پروژه‌های جدیدی در راستای تولید، توزیع و استفاده از آن در حال انجام است. علاوه بر آن‌ها، پروژه‌های دیگری در مراحل مختلف، از توافق‌های انجام شده گرفته تا راه‌اندازی آن‌ها، وجود دارند. شایان ذکر است هیدروژن زمانی به معنای واقعی سوختی پاک یا سبز محسوب می‌شود که با روش‌هایی چون الکترولیز و انرژی‌های تجدیدپذیر مانند باد و خورشید تولید شده باشد و این روش‌ها بایستی جایگزین روش‌هایی که تولید آلودگی می‌کنند، شوند.
منبع: